De heropleving van extreme dunheid als cultureel ideaal is niet slechts een oppervlakkige ergernis; het vormt een reële bedreiging voor de volksgezondheid, vooral voor jongeren. Beroemdheden als Ariana Grande en Cynthia Erivo worden prominent tentoongesteld in de media die de aankomende film ‘Wicked’ promoten, en hun lichamen worden, samen met die van anderen in de entertainmentindustrie, verheerlijkt als ambitieus. Deze trend valt samen met de wijdverspreide beschikbaarheid van medicijnen voor gewichtsverlies, zoals Ozempic en Wegovy, die steeds vaker niet voor medische noodzaak worden gebruikt, maar om snel en extreem gewichtsverlies te bereiken.
De cyclus van giftige berichten
Tientallen jaren lang worden vrouwen gebombardeerd met de boodschap dat schoonheid gelijk staat aan slankheid, dat discipline beperking betekent en dat lichamen onder controle moeten worden gehouden om acceptabel te zijn. Hoewel de beweging voor lichaamsacceptatie vooruitgang heeft geboekt bij het uitdagen van deze normen, ondermijnt de huidige culturele verschuiving richting farmaceutische krimp deze verworvenheden. De promotie van extreme dunheid als welzijn zendt een gevaarlijke boodschap uit: dunner is altijd beter, ongeacht de middelen.
De auteur vertelt over persoonlijke ervaringen en herinnert zich hoe haar moeder dunheid gelijkstelde met waarde en hoe deze boodschap haar tienerjaren doordrong. Dit leidde tot een dertig jaar durende strijd tegen dwangmatig binging en zuivering, waarbij de verwoestende impact van geïnternaliseerde schaamte en maatschappelijke druk werd benadrukt.
Toenemende eetstoornissen en een miljardenindustrie
De nieuwe golf van dunheid beperkt zich niet tot rode lopers; het dringt door in sociale media, klaslokalen en alledaagse gesprekken. Eetstoornissen nemen toe, vooral onder jonge meisjes, omdat behandelcentra een dramatische toename van het aantal patiënten melden. Deze trend wordt gevoed door een schoonheidsindustrie van $450 miljard en een markt voor gewichtsverlies van $163 miljard die profiteert van zelfhaat en onzekerheid.
De auteur benadrukt dat het probleem eerder systemisch dan persoonlijk is en geworteld is in economische krachten die de angsten over het lichaamsbeeld uitbuiten. De culturele verschuiving naar ongeordend eten en crises op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg is een direct gevolg van een systeem dat waarde gelijkstelt aan gewicht.
Een strijd die al is gestreden
Miljoenen vrouwen hebben gevochten om giftige schoonheidsnormen af te leren en lichaamsacceptatie te omarmen. De heropleving van extreme dunheid voelt als een regressie, waardoor degenen die ooit vrede met hun lichaam hebben gevonden, worden gedwongen de strijd uit het verleden opnieuw te beleven. De auteur stelt dat de volgende generatie een cultuur verdient die gewichtsverlies als een morele overwinning afwijst, zodat jonge mensen zichzelf geen schade hoeven toe te brengen om als mooi of waardevol te worden beschouwd.
Deze nieuwste culturele verschuiving dwingt velen de strijd uit het verleden met eetstoornissen, schaamte en isolatie opnieuw te beleven. We verdienen een cultuur die weigert gewichtsverlies als een morele overwinning te behandelen.
De auteur besluit door er bij de samenleving op aan te dringen om prioriteit te geven aan gezondheid boven onrealistische lichaamsidealen en kwetsbare bevolkingsgroepen te beschermen tegen de gevaren van extreme dunheid.
Als je worstelt met een eetstoornis, bel of sms dan 988 of chat met 988lifeline.org voor ondersteuning.
